"Alevlerin deli ettiği makinelerin bin bir hıyanet ihtimaline karşı bunlara nasıl güvenilebilir?" demişti Ahmet Haşim, enfes Frankfurt Seyahatnâmesi'nde.
Bunlar diye söz ettiği, trenler elbette!
Bösebrücke'den Berlin ufkuna ve o güvenilmez makinaların vızırdadığı çapraşık yollara bir sonbahar bakışı olsun bu da.
Soldaki kırmızı evin üçüncü katında Berlin'in en namlı tren sayıcılarından biri oturuyor. Demiryoluna bakan balkonda geçiyor ömrü çoktandır. Köprü ağzındaki meyhaneye yolunun düştüğü bir gün, "Neden sayıyorsun?" diye sormuştu arsız bir yeniyetme; o da yanıt vermişti çatallaşan sesiyle: "Onlar neden geçiyorlar?"
Her şey iyi güzel de, bunlara gerçekten nasıl güvenilebilir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder